Συνεχίζουμε στην ομίχλη

Athenian Herald

Συμπληρώνεται μια βδομάδα ανείπωτου πένθους μετά το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών.

Από τις πρώτες μέρες άρχισαν, σε ήπιους τόνους στην αρχή, με αυξανόμενη ένταση αργότερα, οι συζητήσεις. Από προχθές μπήκαμε στην συνήθη ένταση των πολιτικών αντιπαραθέσεων.

Όλοι αναγνωρίζουν ότι υπάρχουν διαχρονικές ευθύνες τόσο για την λειτουργία του κράτους γενικά και των σιδηροδρόμων ειδικότερα. Και όλοι παραδέχονται ότι το σύγχρονο σύστημα ασφαλείας έπρεπε να έχει λειτουργήσει εδώ και χρόνια.

Όσο για το ατύχημα, όλοι συμφωνούν ότι ο σταθμάρχης έκανε λάθος. Και ότι υπήρχε, όχι το σύγχρονο αλλά ένα σύστημα ασφαλείας το οποίο, όταν ακολουθείται και εφαρμόζεται, εξασφαλίζει επαρκή ασφάλεια.

Από τα μέχρι σήμερα ρεπορτάζ, φαίνεται ότι ο σταθμάρχης δεν ήταν κατάλληλος ή αρκετά έμπειρος για να βρίσκεται σε αυτή την θέση ή να είναι μόνος του χωρίς επίβλεψη ή βοήθεια. Επίσης, φαίνεται ότι ένας ή δύο ακόμα υπάλληλοι έπρεπε να βρίσκονται μαζί με τον σταθμάρχη την μοιραία ώρα.

Εν τω μεταξύ μάθαμε ότι ο επιθεωρητής του ΟΣΕ της περιοχής πήρε, την επομένη του ατυχήματος, τηλεφωνική αναρρωτική άδεια ενός μηνός. Ήδη οι εμπλεκόμενοι γιατροί τέθηκαν σε αναστολή και παραπέμπονται στο πειθαρχικό συμβούλιο.

Έως προχθές όλοι αναγνώριζαν ότι αυτή την φορά θα χυθεί άπλετο φως και θα καταλογιστούν ευθύνες σε όλους τους υπεύθυνους. Και θα προταθούν μέτρα για να αποφευχθούν τέτοια φαινόμενα στο μέλλον.

Από προχθές η συζήτηση οδηγήθηκε στην ανταλλαγή κατηγοριών, κυρίως από την αντιπολίτευση στην κυβέρνηση, για λάθη, παραλείψεις και ανικανότητα. Επιπλέον, η αντιπολίτευση κατέβηκε στο πεζοδρόμιο.

Δεν γίνεται διάλογος ούτε για τον εντοπισμό των πραγματικών αιτίων και, βέβαια, ούτε και ακούγονται προτάσεις για την διόρθωση των προβλημάτων.

Ουσιαστικά ζητήματα, όπως πως καταφέρνει ένας πρώην αχθοφόρος του ΟΣΕ, ο οποίος βρέθηκε στο υπ. Παιδείας πάλι ως αχθοφόρος, να γίνει σταθμάρχης σε κομβικό σταθμό του ΟΣΕ με ολιγόμηνη εκπαίδευση και σε προχωρημένη ηλικία, δεν συζητούνται. Όλοι δείχνουν να αποδέχονται ότι αυτή η ενδιαφέρουσα προσωπική διαδρομή προβλέπεται από διάφορες διατάξεις.

Ακόμα, κανένας δεν εξηγεί στους πολίτες (και φορολογούμενους), ποια οφέλη προσέφερε η μερική αποκρατικοποίηση του ΟΣΕ. Δηλαδή, διατηρώντας την ιδιοκτησία των γραμμών, των ακινήτων κλπ., τι μελλοντικά κέρδη θα αποκόμιζε; Ή τι ζημιά θα είχε διαχρονικά αν, π.χ., παραχωρούσε τις γραμμές και γενικά το δίκτυο και τα ακίνητα για 40 ή 50 χρόνια, σε αυτόν που αγόρασε τις αμαξοστοιχίες και τα δρομολόγια ή σε κάποιον άλλον, έναντι κάποιου ενοικίου;

Από την πρώτη στιγμή βομβαρδιζόμαστε από περιγραφές και καταγγελίες συνδικαλιστών και πρώην εργαζομένων του ΟΣΕ, για όσα είχαν αναφέρει και για τα εξώδικα που είχαν στείλει στις διοικήσεις. Αλλά και πολιτικών για ομιλίες και σχετικές καταγγελίες στην Βουλή.

Η πραγματικότητα είναι γνωστή σε όλους. Πολιτικοί, συνδικαλιστές και προσωπικό ΔΕΚΟ για δεκαετίες χρησιμοποιούσαν την δημόσια περιουσία για δικό τους προσωπικό όφελος. Χωρίς κανένα ενδιαφέρον για το δημόσιο συμφέρον. Οι πολιτικοί έκαναν διορισμούς, οι συνδικαλιστές εξασφάλιζαν προνόμια και οι εργαζόμενοι παχυλούς μισθούς, λίγη ή καθόλου εργασία και διογκωμένες συντάξεις. Κανένας από αυτούς δεν ασχολήθηκε με τον περιορισμό των ζημιών ή των χρεών.

Όλοι έχουν ευθύνη. Όλοι οι πολιτικοί και όλοι όσοι έχουν αποκομίσει οφέλη από την καταστροφή της κρατικής περιουσίας. Χθες και σήμερα ακούσαμε από την αντιπολίτευση μόνο κατηγορίες και καλέσματα σε διαμαρτυρίες. Και από τους συνδικαλιστές να εξαγγέλλουν επαναλαμβανόμενες απεργίες.

Μετά την καταστροφή στα Τέμπη περιμέναμε επίδειξη ευαισθησίας και αυτοκριτικής από όλους. Και ένα σχέδιο αποφυγής μελλοντικών παρόμοιων καταστροφών Φευ! Συνεχίζουμε στην ομίχλη…