Η βιωσιμότητα του δημοσίου χρέους

Του Κώστα Δημητρόπουλου

Η Ελλάδα ‘‘ξαναβγήκε’’ στις αγορές την προηγούμενη εβδομάδα με στόχο να δώσει το παρών και να αποδείξει ότι καμία κρίση δεν εμποδίζει το ‘‘οικονομικό’’ θαύμα του 2022 να συνεχιστεί και το 2023.

Εξέδωσε €2,5δις σε 5ετή ομόλογα με κουπόνι 3,875% και yield 3,919% (ή mid-swap + 90 μονάδες βάσης). Δεν το λες και φθηνό δανεισμό. Εάν, όμως, αναλογιστούμε την κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι αγορές τις τελευταίες 6 εβδομάδες, μπορούμε να πούμε ότι είμαστε και τυχεροί. Με αυτά τα €2,5δις τα ταμειακά διαθέσιμα έφτασαν τα περίπου €38δις.

Ας δούμε, όμως, τι έχει γίνει με το χρέος τόσο σε απόλυτους αριθμούς όσο και ως ποσοστό του ονομαστικού ΑΕΠ από το 2012. Το 2012 ήταν η χρονιά του γνωστού σε όλους PSI (“Private Sector Involvement”), δηλαδή η συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα στην αναδιάρθρωση του δημοσίου χρέους με κούρεμα των αξιών των ομολόγων που κατείχαν κατά 50%. Το 2012 ήταν επίσης η χρονιά όπου οι εναπομείναντες συστημικές τράπεζες πραγματοποίησαν την 1^η αύξηση μετοχικού κεφαλαίου τους (“Bail out”) με χρηματική βοήθεια από το ΤΧΣ και το EFSF.

Το 2012 το χρέος ανερχόταν σε €305δις ή 1,62 φορές το ονομαστικό ΑΕΠ, που εκείνη την χρονιά «έκλεισε» στα €188δις. Fast forward στο 2021, το ονομαστικό ΑΕΠ κλείνει στα €182δις ενώ το 2022 αυξάνεται στα €208δις (αποτέλεσμα κυρίως του πληθωρισμού), δηλαδή κατά μόλις €20δις σε 11 έτη. Το χρέος, από την άλλη, έχει κάνει ‘‘αλματώδη’’ αύξηση κατά €45δις, με €20δις αύξηση κατά την διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και με €25δις αύξηση κατά τις δύο διακυβερνήσεις της ΝΔ. Παρόλα αυτά, ο δείκτης ‘‘Χρέος προς ΑΕΠ’’ αναμένεται να μειωθεί το 2023 σε επίπεδα χαμηλότερα του 2012.

Το δημόσιο χρέος, όμως, θεωρείται βιώσιμο για πολλούς λόγους, μεταξύ των οποίων: (α) έχει μέση διάρκεια αποπληρωμής τα 20 έτη, από τις μεγαλύτερες στον κόσμο, (β) ο επιτοκιακός κίνδυνος είναι αντισταθμισμένος μέχρι και το τελευταίο ευρώ και (γ) ο ΟΔΔΗΧ έχει διασφαλίσει την διακράτηση > €35δις σε ρευστά διαθέσιμα (το επονομαζόμενο cash buffer), δηλαδή χρήματα τα οποία (i) διασφαλίζουν την ομαλή εξυπηρέτηση των οφειλών του Δημοσίου και (ii) μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την άμεση μείωση του χρέους.

Δεν πρέπει να επαναπαυθούμε. Εάν δεν πραγματοποιηθούν με ταχύτερο ρυθμό μεταρρυθμίσεις τότε η αύξηση του εξωτερικού δανεισμού θα αποβεί μοιραία και, ίσως, αναγκαστούμε να προσφύγουμε πάλι σε βοήθεια από διεθνείς οργανισμούς…

Πηγές: ΟΔΔΗΧ, ΕΛΣΤΑΤ, ΟΤ

Τα άρθρα και τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα Athenian Herald εκφράζουν τους συγγραφείς τους. Η Athenian Herald δεν φέρει καμία ευθύνη για τις απόψεις που εκφράζονται μέσω της ιστοσελίδας.