Ούτε οι Τούρκοι αλλάζουν, ούτε εμείς αλλάζουμε

Του Γιώργου Σαββίδη

Η Τουρκία με τον αναθεωρητισμό της και τις αυτοκρατορικές της ονειρώξεις, έχει οδηγήσει τον εαυτό της σε αδιέξοδο.

Διπλωματικά, έχασε την επιρροή της στις υπερδυνάμεις ΕΕ και ΗΠΑ, σημαντικές χώρες όπως Αίγυπτος, Ισραήλ, Σαουδική Αραβία και Ινδία, την αντιμετωπίζουν εχθρικά και η νέα υπερδύναμη Κίνα την αντιμετωπίζει με σκεπτικισμό. Τα μέλη του ΝΑΤΟ είναι εκνευρισμένα και θυμωμένα με την άρνηση της να συναινέσει στην είσοδο της Σουηδίας (αρχικά και της Φινλανδίας) στην συμμαχία.

Στρατιωτικά βρίσκεται υπερ-εξαπλωμένη και υπερ-τεντωμένη από τον Έβρο, τον Εύξεινο Πόντο και τα Στενά έως την Λιβύη, από την Αρμενία έως την Συρία και το Ιράκ, από το Κατάρ έως την Σομαλία.

Η πολεμική της αεροπορία βρίσκεται σε αδιέξοδο και χάνει την ικανότητα παρακολούθησης της ανάπτυξης ικανοτήτων της ελληνικής αεροπορίας. Η εξέλιξη είναι σημαντική, ιδιαίτερα για χώρα που θέλει να είναι τουλάχιστον σημαντική περιφερειακή δύναμη. Ταυτόχρονα, οι περισσότερες δυτικές χώρες έχουν επιβάλει στην Τουρκία εμπάργκο στους εξοπλισμούς. Ανάμεσα τους ΗΠΑ, Γερμανία, Γαλλία, Καναδάς.

Σε πολύ κακή κατάσταση βρίσκονται τα πολιτικά δικαιώματα και η κατάσταση της Δημοκρατίας στην Τουρκία. Φυλακίζονται πολιτικοί, δημοσιογράφοι και ακτιβιστές.

Ενώ η κατάσταση ήταν και παραμένει έτσι, ήρθε και ο καταστροφικός σεισμός και την γονάτισε. Η Τουρκία βρέθηκε ξαφνικά σε πλήρες οικονομικό και κοινωνικό αδιέξοδο.

Η Ελλάδα άρχισε να βγαίνει από την υπερδεκαετή οικονομική κρίση. Με πληθυσμό εξαντλημένο και φτωχοποιημένο, νέα γενιά αποδεκατισμένη μετά την τεράστια μετανάστευση λόγω κρίσης και στρατιωτική ικανότητα σημαντικά υποβαθμισμένη και αυτή λόγω κρίσης.

Από το 2011 έως το 2018 ήταν αντικείμενο υποτιμητικών αναφορών και κοροϊδίας. Το 2015 το Grexit ήταν πρώτο θέμα παγκοσμίως και την ίδια χρονιά σχεδόν 1,5εκ μετανάστες πλημμύρισαν την χώρα με κατεύθυνση άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

Παραμένοντας υπερχρεωμένη και με τεράστια οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα, η Ελλάδα άρχισε να ανακάμπτει από το 2019. Η ανάκαμψη ήταν εντυπωσιακή. Η οικονομία αναπτύσσεται πολύ περισσότερο από τον μέσο όρο της ΕΕ, οι επενδύσεις αυξήθηκαν και η μετανάστευση περιορίστηκε δραστικά.

Η Ελλάδα κατάφερε το 2020 να αποκρούσει προσπάθεια εισβολής μεταναστών σπρωγμένων από την Τουρκία και να χειριστεί επέμβαση στην Ελληνική ΑΟΖ πάλι από την Τουρκία. Διαχειρίστηκε υποδειγματικά την κρίση της πανδημίας και πολύ καλά την ενεργειακή κρίση.

Αποκατέστησε σε μεγάλο βαθμό το αξιόμαχο των ενόπλων δυνάμεων της και απέκτησε υπεροχή στην αεροπορία. Ταυτόχρονα ενίσχυσε τις σχέσεις της με ΗΠΑ, Γαλλία, Ισραήλ, Αίγυπτο, Σαουδική Αραβία και ΗΑΕ.

Απέκτησε μεγάλη υποστήριξη στις ΗΠΑ, στην ΕΕ και την Μέση Ανατολή.

Παρά την αρνητική παγκόσμια συγκυρία, η Ελλάδα μπήκε στον δρόμο της διεκδίκησης σημαντικής περιφερειακής ισχύος στην Ανατολική Μεσόγειο.

Ενώ η Τουρκία ήταν στριμωγμένη και πιεσμένη έχοντας μπροστά της μόνο αδιέξοδα, αντέδρασε Τούρκικα. Επιδόθηκε σε επιθέσεις φιλίας. Αποκατέστησε σε μεγάλο βαθμό τις σχέσεις της με τους «πρώην» εχθρούς ΗΑΕ και Σαουδική Αραβία. Πασχίζει να αποκαταστήσει τις σχέσεις της με Αίγυπτο και Ισραήλ.

Η πλέον εντυπωσιακή προσπάθεια των Τούρκων αφορά την Ελλάδα. Σταμάτησαν τις παραβιάσεις του Ελληνικού εναερίου χώρου και τις υπερπτήσεις Ελληνικών εδαφών. Δεν βρίζουν την Ελλάδα ούτε απειλούν ότι θα «έρθουν μια νύχτα ξαφνικά». Μιλούν για επίλυση των διαφορών σαν «πολιτισμένα κράτη».

Δεν μειώνουν βέβαια οι Τούρκοι τις διεκδικήσεις τους. Ίσα-ίσα. Η αντιπολίτευση κατηγορεί την κυβέρνηση ότι δεν κατέλαβε τα «νησιά που κατέχει παράνομα η Ελλάδα». Όταν μιλούν όμως, στάζουν μέλι. Με απίστευτη ευκολία, αντικατέστησαν, στα λόγια, την χολή και το βιτριόλι με γάλα και μέλι.

Κανείς δεν εκπλήσσεται. Οι Τούρκοι έτσι έκαναν πάντα. Όταν αισθάνονται αδυναμία, γίνονται «χαλί να τους πατήσεις». ‘Όταν αισθάνονται δυνατοί, σε κτυπούν ανελέητα.

Η Ελλάδα, ανταποκρίθηκε στην «νέα» Τουρκική φιλία με ενθουσιασμό. Τρεις Έλληνες υπουργοί είχαν συναντήσεις με τους αντίστοιχους Τούρκους την ίδια μέρα. Αντάλλαξαν δηλώσεις «φιλίας» και αβρότητες. Σταδιακά μεγαλώνει ο κύκλος όσων ονειρεύονται αποστρατιωτικοποίηση της Ελλάδας γιατί «το κλίμα είναι φιλικό». Ακόμα περισσότεροι μιλούν για «συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο» και ετοιμάζονται για νέες παραχωρήσεις. Το πήγαμε κι’ ένα βήμα παρακάτω: υποστηρίζουμε επίσημα την Τουρκία για την θέση του Γενικού Γραμματέα του ΙΜΟ, αντί της Κύπρου που ήταν η επιλογή της ΕΕ.

Κανείς δεν εκπλήσσεται. Οι Έλληνες έτσι κάνουμε πάντα. Είμαστε επιρρεπείς στην χαλάρωση και ξεχνάμε γρήγορα. Είμαστε επιρρεπείς και στις υποχωρήσεις. Όταν πάθουμε την ζημιά τρέχουμε και δεν φτάνουμε.

Εύχομαι να μην θυμηθούμε μετά από εθνική ζημιά την παροιμία «αν ο Τούρκος γίνει γεφύρι, μην το περάσεις».

Τα άρθρα και τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα Athenian Herald εκφράζουν τους συγγραφείς τους. Η Athenian Herald δεν φέρει καμία ευθύνη για τις απόψεις που εκφράζονται μέσω της ιστοσελίδας.