Δύο χρόνια η ζωή μας όλη

Του Συντηρητικού-Νεοφιλελεύθερου

Ήταν μια χώρα μεγάλη, ισχυρή, με ιστορία και κύρος. Πρωτεύουσά της η πόλη του φωτός. Σύνθημά της, Ελευθερία, Ισότητα, Αδελφότητα. Όμως το 2017 έγινε η μεγάλη ανατροπή. Ο σκοτεινός ιππότης του Νεοφιλελευθερισμού έφτασε. Ένας μετρίου αναστήματος ηγέτης, σαν τον Ναπολέοντα, ξεκίνησε να βυθίζει αυτή τη χώρα στην άβυσσο των αγορών, των συμφερόντων και των λόμπι.

Πρώτη του πράξη; Η αύξηση του φόρου στα καύσιμα με σκοπό την πράσινη μετάβαση. Η χώρα κάηκε. Κίτρινα γιλέκα τα είπαν. Ένα μάτσο αγωνιστές τόσο της αριστεράς που κόπτεται για το περιβάλλον όσο και της ακραίας δεξιάς των επιδομάτων, μόνο για γηγενείς βεβαίως, ξεχύθηκαν στους δρόμους. Υποκριτικό; Μα γιατί; Αγώνας λέγεται. Αγώνας απέναντι στο κατεστημένο και στις ελίτ. Γιατί, το νοικοκύρεμα των οικονομικών ενός κράτους, που δίνει επιδόματα αναπηρίας σε 12 εκατομμύρια πολίτες είναι πολύ νεοφιλελεύθερο. Κεκτημένα θα τα πουν κάποιοι βέβαια. Μακρηγορείς…

Πολιτικές εναλλακτικές εμφανίστηκαν. Μια, μέτριας νοημοσύνης, χωρίς καμία ιδιαίτερα πετυχημένη καριέρα, πλούσια και γόνος γνωστής ακροδεξιάς οικογένειας. Και ένας, αριστερός, αγωνιστής, που έχει τις λύσεις για όλα τα προβλήματα. Η πρώτη έφτασε πολύ κοντά στην ηγεσία, με την υποστήριξη προφανώς της «αντισυστημικής» αριστεράς. Γιατί στο κάτω-κάτω τι είναι η ιδεολογία; Αξία έχει μόνο να είσαι αντισυστημικός.

Για καλή της τύχη, η χώρα αυτή βρίσκεται ξανά υπό την ηγεσία αυτού του μετρίου αναστήματος νεοφιλελεύθερου. Η μήπως όχι; Συνεχίζοντας το νεοφιλελεύθερο του πλάνο αποφάσισε να αυξήσει τα όρια συνταξιοδότησης. 2 ολόκληρα χρόνια. Από τα 62 στα 64. Όχι αμέσως, αλλά σταδιακά μέχρι το 2030. Τα μαθηματικά δικά σας. Η χώρα κάηκε ξανά. Από που και ως που να καταστρατηγείται το κεκτημένο της σύνταξης; Δεν καταργείται αλλά λέμε τώρα. Μα να μας κάνουν οι νεοφιλελεύθεροι να δουλεύουμε για περίπου 3 μήνες περισσότερο κάθε χρόνο μέχρι το 2030; Απαράδεκτο. Λες και το βιοτικό επίπεδο βελτιώνεται, οι συνθήκες διαβίωσης γίνονται καλύτερες και οι εργασίες γίνονται πιο εύκολες λόγω της τεχνολογίας. Μα το θέμα είναι να παίρνεις τη συνταξούλα σου νέος και να ζεις τη ζωούλα σου μέχρι να πεθάνεις. Και ποιος πληρώνει; Αυτοί που βάζουν τις φωτιές και «αγωνίζονται» στο δρόμο. Ένα μάτσο νέοι άνθρωποι με φρέσκιες ιδέες και μυαλά. Αγωνίζονται. Αλλά που να καταλάβουν από οικονομία. Και μέσα σε όλους αυτούς και ένας χοντρούλης με σφυροδρέπανο και αστεία γαλλική προφορά. Σίγουρα η χάρη του έφτασε στην πόλη του φωτός με την Aegean. Έφερε και με go light και κάτι παρατρεχάμενους. Τους ίδιους που πάνε και φωνάζουν σε λιμάνια και πλατείες. Τέλος πάντων. Ο αγώνας είναι αγώνας. Και ο λογαριασμός; Ε κάτι θα βρεθεί.

Και αμάν και αυτός ο ηγέτης. Γιατί τόση καούρα για 2 χρόνια και 1 ψωρο-δισεκατομμύριο το χρόνο; Άστα όπως είναι και συ και έχει ο θεός.

Το βλέμμα στο 2027. Τι θα έχει γίνει μέχρι τότε; Δυο είναι οι επιλογές. Είτε ο σκοτεινός δρόμος του Νεοφιλελευθερισμού ή η άβυσσος της αντισυστημικότητας. Η επιλογή δική σας.

Δημοσιεύουμε απόψεις και σχόλια αναγνωστών. Οι απόψεις και τα σχόλια που δημοσιεύονται εκφράζουν τους συγγραφείς τους. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει και δεν φέρει καμία ευθύνη για τις απόψεις ή σχόλια αναγνωστών.