Χωρίς το RRF δεν προβλέπεται ανάπτυξη

Του Κώστα Δημητρόπουλου

Στις 22 Δεκεμβρίου 2022 δημοσιεύεται από τον Οργανισμό Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους (κοινώς ΟΔΔΗΧ) το πρόγραμμα χρηματοδότησης του κράτους για το 2023. Στην σελίδα 18 του εν λόγω προγράμματος παρατηρούμε ότι γίνεται αναφορά στις μακροοικονομικές προβλέψεις για τα έτη 2023 έως και 2026, δηλαδή:

- ΑΕΠ: 1,8%, 2,0%, 1,2% και 1,2% ανάπτυξη ετησίως, αντίστοιχα,
- Πρωτογενές πλεόνασμα: 0,7%, 1,8%, 1,6% και 1,7% ετησίως, αντίστοιχα.

Ο πληθωρισμός δεν είχε κοπάσει. Τα λογιστικά βιβλία του κράτους δεν είχαν κλείσει ακόμα. Η ΕΛΣΤΑΤ δεν είχε καθαρή εικόνα για τα μακροοικονομικά μεγέθη του κράτους.

Το Σάββατο 30 Απριλίου κατατέθηκε το Πρόγραμμα Σταθερότητας 2023 στην Κομισιόν, με προβλέψεις έως και 2026. Προβλέπονται υψηλοί -για την Ελλάδα- ρυθμοί ανάπτυξης, υψηλές επενδύσεις, μείωση της ανεργίας, μείωση του χρέους. Ενδεικτικά, αναφέρονται οι παρακάτω ρυθμοί ανάπτυξης/συρρίκνωσης:

- ΑΕΠ: πραγματική ανάπτυξη 2,3%, 3,0%, 3,0% και 2,1% για τα έτη 2023-2026 αντίστοιχα,
- Καθαρός Δανεισμός: -1,8%, -0,8%, -0,5% και -0,1% αντίστοιχα ανά έτος,
- Χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ: μείωση κατά 36,1 ποσοστιαίων μονάδων έως το 2026, δηλαδή από 162,6% το 2023 σε 135,2% το 2026,
- Επενδύσεις (Gross Fixed Capital Formation): 13,2%, 9,7%, 10,7% και 7,2% αντίστοιχα ανά έτος,
- Εξαγωγές: 2,3%, 6,2%, 5,3% και 4,5% αντίστοιχα ανά έτος,
- Εισαγωγές: 2,6%, 4,4%, 4,8% και 3,8% αντίστοιχα να έτος.

Βλέπουμε ότι το επιτελείο του Υπουργείου Οικονομικών και, γενικά, η κυβέρνηση βλέπουν πιο θετικά τα πράγματα.

Ας σταθούμε, όμως, σε 2-3 “fundamental” ζητήματα:

(α) Όπως γράφαμε σε προηγούμενο άρθρο μας (εδώ), οι αποσβέσεις της περιόδου 2010 έως 2021 ήταν διαρκώς μεγαλύτερες των κεφαλαιακών δαπανών, δηλαδή των επενδύσεων. Διερωτόμαστε, λοιπόν, εάν αυτός ο ρυθμός αύξησης των επενδύσεων θα επαρκέσει ώστε να αντιστραφεί αυτή η τάση. Υπενθυμίζεται ότι κατά ΜΟ οι Ευρωπαϊκές χώρες έχουν καθαρές επενδύσεις 20% του ΑΕΠ τους.

(β) Αναφέρεται στην σελίδα 35 του σχεδίου που κατατέθηκε το 2021 για το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας (“ΤΑΑ” ή RRF) ότι «το ΣΑΑ θα οδηγήσει σε σωρευτική αύξηση του πραγματικού ΑΕΠ κατά την περίοδο 2021-2026, σε σύγκριση με το βασικό σενάριο, ίση με περίπου ⅓ του ΑΕΠ του 2020 στην Ελλάδα, με το  πραγματικό ΑΕΠ το 2026 να εκτιμάται ότι θα είναι 7 ποσοστιαίες μονάδες υψηλότερο σε σύγκριση με το βασικό.». Συνεχίζει ότι «Επιπλέον, αυτή η αύξηση παραμένει μακροπρόθεσμα κυρίως λόγω των επιπτώσεων των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων που περιλαμβάνονται στο Σχέδιο, με τη μόνιμη αύξηση 20 χρόνια μπροστά να ανέρχεται σε 6,5 ποσοστιαίες μονάδες (τιμή βάσης) ΑΕΠ ετησίως. Τέλος, το Σχέδιο θα δημιουργήσει 180.000 έως 200.000 θέσεις εργασίας και θα αυξήσει τις ιδιωτικές επενδύσεις έως και 20% έως το 2026.».Παρατηρούμε, λοιπόν, ότι η πραγματική αύξηση του ΑΕΠ και ο πραγματικός ρυθμός αύξησης των επενδύσεων, εξαρτώνται αμιγώς από το ΤΑΑ.

(γ) Η αύξηση των εξαγωγών περισσότερο από τις εισαγωγές είναι θετικό σημάδι. Κυρίως, διότι θα περιοριστεί το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών. Έτσι θα μειωθεί και το ιδιωτικό χρέος. Για να συμβεί αυτό πρέπει το παραγωγικό μας μοντέλο να αλλάξει. Συμπέρασμα; Οι επενδύσεις πρέπει να αυξηθούν.

Θα έλεγε κάποιος κακεντρεχής ότι δίχως επενδύσεις από το ΤΑΑ, η χώρα δεν θα δει ‘‘άσπρη’’ μέρα. Μήπως, λοιπόν, να επικεντρωθούμε στους τρόπους βελτίωσης του παραγωγικού μας μοντέλου, αντί να χαιρόμαστε που θα πετύχουμε αναιμική ανάπτυξη έως το 2026;

Με πληροφορίες από: ΟΔΔΗΧ, ΟΤ

Τα άρθρα και τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα Athenian Herald εκφράζουν τους συγγραφείς τους. Η Athenian Herald δεν φέρει καμία ευθύνη για τις απόψεις που εκφράζονται μέσω της ιστοσελίδας.