Η Ελλάδα έπασχε από απουσία σύγχρονου δεξιού κόμματος. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης κάλυψε το έλλειμμα αυτό.

Του Γιώργου Σαββίδη

Στην μεταπολεμική περίοδο, η Ελλάδα δεν είχε πραγματικό σοβαρό σύγχρονο δεξιό κόμμα. Αυτό ήταν το τεράστιο έλλειμμα που επέτρεψε τους εκτροχιασμούς του Πασόκ στην οικονομία και οδήγησε στο αχρείαστο 3^ο μνημόνιο.

Την άποψη αυτή υποστηρίζω εδώ και χρόνια, δυσαρεστώντας πολλούς συνομιλητές μου.

Ο όρος δεξιό ή κεντροδεξιό δεν έχει ιδιαίτερη σημασία. Εξυπηρετεί τους πολιτικούς και τους δημοσιογράφους και όχι τους πολίτες.

Τα δεξιά ή κεντροδεξιά κόμματα είναι αυτά που οδήγησαν την Δυτική Ευρώπη σε πρωτοφανή επίπεδα ευημερίας μετά τον καταστροφικότερο των πολέμων. Και τόκαναν με επίσης πρωτοφανή δημοκρατικό τρόπο και με πρωτόγνωρη ανάδειξη των ανθρώπινων δικαιωμάτων και ατομικών ελευθεριών. (Δεν υποτιμούμε την συμβολή των αριστερών ή κεντροαριστερών κομμάτων, αλλά αυτό είναι εκτός εμβέλειας του παρόντος).

Σύγχρονο και σοβαρό δεξιό ή κεντροδεξιό κόμμα, είναι αυτό που διαχειρίζεται με σύνεση τα οικονομικά του κράτους, που καθιστά το κράτος υπηρέτη του πολίτη και όχι το αντίστροφο, που εξασφαλίζει εσωτερική και εξωτερική ασφάλεια, που αντιμετωπίζει με ευαισθησία τα κοινωνικά προβλήματα, που υποστηρίζει τους ευάλωτους, που μειώνει τις ανισότητες και που ενισχύει τις ελευθερίες και τα δικαιώματα του πολίτη.

Εστιάζοντας στην μεταπολιτευτική ΝΔ του Κωνσταντίνου Καραμανλή, το κατ’ εξοχήν δεξιό ή κεντροδεξιό κόμμα στην Ελλάδα, δυσκολευόμαστε να βρούμε αυτά τα χαρακτηριστικά. Την πρώτη περίοδο, δεν είχε μεν ελλείμματα το κράτος, αλλά η εκτεταμένη φοροδιαφυγή και οι στρεβλώσεις της εξάρτησης από έμμεσους φόρους ουδόλως καταπολεμήθηκαν. Αυτό συνεχίστηκε την περίοδο του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, όπου προστέθηκαν τα ελλείμματα και ο δανεισμός ως πρακτική που κληρονόμησε από το Πασόκ. Ο Κώστας Καραμανλής κατάφερε να ξεπεράσει και το σοσιαλιστικό Πασόκ σε ελλείμματα.

Η ΝΔ υπήρξε ένα άκρως κρατικίστικο κόμμα, απέναντι στο οποίο ο πολίτης ήταν πολύ αδύνατος. Τα δικαιώματα του πολίτη σχεδόν εξαφανίζονται μπροστά στο κράτος. Ταυτόχρονα, προχώρησε σε διωγμό της ιδιωτικής επιχειρηματικότητας και προχώρησε σε εκτεταμένες κρατικοποιήσεις. Προφανώς αυτά αποτελούσαν βούτυρο στο ψωμί των αριστερών και κεντροαριστερών, οι οποίοι άλλωστε στηρίζουν την ιδεολογία τους στον κρατικό παρεμβατισμό.

Παρά τις διακηρύξεις και τις υποσχέσεις, η ΝΔ υπήρξε ένα λαϊκίστικο κόμμα το οποίο δεν κατάφερε να μειώσει την φοροδιαφυγή και την έμμεση φορολογία, να εδραιώσει αίσθημα ασφάλειας εντός και εκτός και να καταπολεμήσει τις κοινωνικές ανισότητες. Ενίσχυσε το πελατειακό κράτος και την ρουσφετολογία και λειτουργούσε ως μια συνταγματική φεουδαρχία, όπου οι φεουδάρχες και τα παιδιά τους αισθάνονταν κληρονόμοι της εξουσίας και μοιράζονταν τις θέσεις και τα αξιώματα.

Μπορεί ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ή ο Αντώνης Σαμαράς να είχαν σύγχρονες και φιλελεύθερες απόψεις, αλλά οι συγκυρίες – εκλογικός νόμος το 1989-1990 και οικονομική κρίση το 2012-2014 – δεν επέτρεψαν την όποια παρέμβαση.

Επομένως, η ΝΔ ουδεμία σχέση είχε με τα σύγχρονα δεξιά ή κεντροδεξιά κόμματα της Δύσης, τα οποία πρεσβεύουν λιγότερο κράτος, εστιάζουν στον άνθρωπο και προωθούν φιλελεύθερες ιδέες στην οικονομία και την κοινωνία.

Αυτό εξηγεί γιατί οι Έλληνες ψήφιζαν Πασόκ όταν υπερχρέωνε την χώρα και όταν οι κλαδικές έλεγχαν τα πάντα και γιατί ψήφισαν Σύριζα γνωρίζοντας ότι θα έκανε τα ακριβώς αντίθετα. Τους ψήφιζαν γιατί δεν υπήρχε αξιόπιστη εναλλακτική. Η ΝΔ δεν είχε να επιδείξει κάτι καλύτερο.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης μετέτρεψε τη ΝΔ σε σύγχρονο δεξιό ή κεντροδεξιό κράτος. Επέβαλε αξιοκρατία και, εξουδετέρωσε την φεουδαρχία, παρότι προέρχεται από αυτήν. Έδειξε ευαισθησία στους αδύνατους και επιμένει στην εφαρμογή των νόμων. Διαχειρίζεται με σύνεση τα οικονομικά του κράτους. Απαιτεί σκληρή δουλειά και ταπεινότητα. Μετατρέπει σταδιακά το κράτος σε υπηρέτη του πολίτη. Υπόσχεται μόνο ότι μπορεί να κάνει και το κάνει.

Τώρα η Ελλάδα διαθέτει ένα σύγχρονο σοβαρό δεξιό ή κεντροδεξιό κόμμα. Αν πρέπει να διακινδυνεύσουμε μια πρόβλεψη, είναι ότι αυτό το κόμμα με αυτόν τον ηγέτη θα κερδίσει και τις εκλογές του 2027.

Τα άρθρα και τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα Athenian Herald εκφράζουν τους συγγραφείς τους. Η Athenian Herald δεν φέρει καμία ευθύνη για τις απόψεις που εκφράζονται μέσω της ιστοσελίδας.