Αν θέλουμε ισχυρές ένοπλες δυνάμεις – Μέρος Γ

Από Athenian Herald

[Με το παρόν Μέρος Γ ολοκληρώνουμε τις προτάσεις μας για τις πολιτικές και τα μέτρα τα οποία, κατά την άποψη μας, είναι απαραίτητα αν θέλουμε να έχουμε ισχυρές ένοπλες δυνάμεις. Μπορείτε να δείτε το Μέρος Β εδώ και το Μέρος Α εδώ.]

Αλλαγή νοοτροπίας

1.

Η Ελλάδα σε όλους τους τομείς πρέπει να δρα και να συμπεριφέρεται ανάλογα με το μέγεθος, το γόητρο και την ποιότητα του ανθρώπινου δυναμικού των ΕΔ. Σίγουρα δεν το κάνει ή δεν το κάνει σε όλες τις δραστηριότητες.

Τα προγράμματα πρέπει να έχουν βάθος χρόνου και οι παραγγελίες και οι συμφωνίες ανάλογες. Επίσης, πρέπει να είναι ολοκληρωμένα, με τους απαιτούμενους φόρτους όπλων και πολυετείς συμβάσεις συντήρησης (FOS) και ανταλλακτικών.

Η πρακτική των αποσπασματικών παραγγελιών, η μείωση των οπλικών φορτίων και η έλλειψη συμβάσεων FOS, αυξάνουν το κόστος και την πολυτυπία. Επιπλέον, μειώνουν το αξιόμαχο επηρεάζοντας αρνητικά τις διαθεσιμότητες. Πολλές φορές, πανάκριβες πλατφόρμες στερούνται των κατάλληλων παρελκόμενων που επιτρέπουν πλήρη αξιοποίηση.

Οι πιθανές παραχωρήσεις οπλισμού, από τις ΗΠΑ κυρίως, πρέπει να θεωρούνται ευκαιρίες και όχι να προγραμματίζονται ως αυτοσκοπός. Οι ΕΔ πρέπει να μπορούν να εκτελούν τα προγράμματα εξοπλισμού τους με εθνικά μέσα και όταν και αν παρουσιάζονται ευκαιρίες δωρεάν παραχώρησης να αξιοποιούνται.

Σε αυτές τις περιπτώσεις, η αξιοποίηση των ευκαιριών να γίνεται άμεσα και ακαριαία. Οι περιπτώσεις αναξιοποίητων ευκαιριών, ακόμα και παραχωρήσεων που δεν τις αξιοποιήσαμε είναι πολλές.

Η χώρα αξίζει πολύ καλύτερη παρουσίαση του εαυτού της και μεταχείριση από τους άλλους. Το σχόλιο πρώην στρατιωτικού ακολούθου της Αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα «οι επαίτες δεν επιλέγουν» («beggars can’t be choosers»), ήταν απαράδεκτο και το ανακάλεσε. Παρότι μας πλήγωσε, είχε και δόση αλήθειας. Αυτή η εικόνα πρέπει να εξαλειφθεί οριστικά. Γίνονται σοβαρά βήματα τα τελευταία χρόνια, αλλά δεν αρκούν.

2.

Να σταματήσει η κομματική αντιπαράθεση στα θέματα άμυνας και ΕΔ. Άλλο είναι η κριτική και οι εναλλακτικές προτάσεις και άλλο σχόλια τα οποία δεν βοηθούν την άμυνα αλλά γίνονται για κομματικούς λόγους. Τα παραδείγματα είναι πολλά, αλλά δεν είναι του παρόντος.

3.

Να αξιοποιούνται οι ευκαιρίες. Έχει δημιουργηθεί μια μακρά παράδοση αναξιοποίητων ευκαιριών.

Καλό παράδειγμα αξιοποίησης ευκαιρίας είναι η συνεργασία με την Σαουδική Αραβία (παραχώρηση συστοιχίας Patriot για την αντι-αεροπορική προστασία της χώρας) και τα ΗΑΕ (εκπαίδευση στελεχών των ΗΑΕ στην Ελλάδα).

Από την άλλη, δεν έτυχε αξιοποίησης η ευκαιρία αντικατάστασης παλαιωμένου υλικού το οποίο σύντομα θα παροπλιστεί, που παρείχε ο πόλεμος στην Ουκρανία κατά τους πρώτους μήνες της σύγκρουσης. Η ευκαιρία «πέταξε» γιατί ήταν και συνεχίζει να είναι σίγουρο ότι οποιαδήποτε προσπάθεια προς την κατεύθυνση αυτή, θα ξεσήκωνε θύελλα αντιδράσεων. Παρότι και οι αντιδρώντες γνωρίζουν πολύ καλά ότι ένας αριθμός οπλικών συστημάτων μπορούσε να παραχωρηθεί χωρίς επιπτώσεις στην Ελληνική άμυνα. Συστήματα τα οποία ήδη έπρεπε να αντικατασταθούν.

Στην ευκαιρία που παρουσιάζεται στην Ουκρανία, η Ελληνική κυβέρνηση πρέπει να σκεφτεί μόνο το συμφέρον των ΕΔ και να αγνοήσει παντελώς όσους διαδίδουν ψέματα για κομματικούς σκοπούς. Να εμπλακεί ενεργά με στόχο να αντικαταστήσει τα παρωχημένα Ρωσικής προέλευσης οπλικά συστήματα και ίσως και κάποια παρωχημένα Δυτικής προέλευσης. Σε λίγα χρόνια αυτά θα είναι για πέταμα. Ήδη η μαχητική τους ικανότητα είναι αμφίβολη. Πολλά χρησιμοποιούνται για ανταλλακτικά.

Το ότι δεν προτείνει δραστήρια η ίδια η χώρα μας την αποστολή στην Ουκρανία διάφορων αρμάτων, τεθωρακισμένων, πυροβόλων και αντι-αεροπορικών, ζητώντας αντικατάσταση ή βοήθεια στην αντικατάσταση από αντίστοιχα Δυτικά, εξυπηρετεί μόνο την Τουρκία. Η κυβέρνηση πρέπει να προχωρήσει αποφασιστικά και να ενημερώσει ανάλογα τους πολίτες.

Μια μεγάλη ευκαιρία που κινδυνεύουμε να χάσουμε είναι η προμήθεια – παραγωγή – αναβάθμιση αρμάτων Leopard 2 και η προμήθεια τεθωρακισμένων οχημάτων μάχης (ΤΟΜΑ) Lynx KF41. Αναμενόταν ότι εδώ και πολλούς μήνες θα είχε υπογραφεί σχετική συμφωνία, η οποία προέβλεπε γραμμή παραγωγής στην Ελλάδα και ταυτόχρονη διευθέτηση παλαιών νομικών εκκρεμοτήτων.

Εν τω μεταξύ η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία και οι προμηθεύτριες εταιρείες (οι Γερμανικές KMW και Rheinmetall) έχουν συνάψει συμφωνίες παραγωγής με την Ουγγαρία.

Με δεδομένη την ήδη μεγάλη συμμετοχή Ελληνικών εταιρειών στην παραγωγή αρμάτων Leopard 2, ελπίζουμε ότι αυτή η συμφωνία θα προχωρήσει σύντομα.

4.

Να περιοριστεί η «αμυντική διπλωματία». Αναμφισβήτητα η προμήθεια των 24 Rafale και των 3 Belh@rra καλώς έγινε όπως έγινε και στο πλαίσιο ισχυρής αμυντικής συμφωνίας που προβλέπει και αμοιβαία στρατιωτική συνδρομή σε περίπτωση επίθεσης στην Ελληνική ή Γαλλική επικράτεια και με δεδομένη την κατάσταση των ΕΔ μετά από υπερδεκαετή εγκατάλειψη.

Όλες οι υπόλοιπες προμήθειες πρέπει να γίνουν με αντικειμενικά κριτήρια όπως κάλυψη επιχειρησιακών αναγκών, κόστος, παραγωγή στην Ελλάδα, μεταφορά τεχνογνωσίας και τεχνολογίας, αποδεδειγμένη επιχειρησιακή αξία και δυνατότητες, αριθμός χρηστών, μείωση εξάρτησησς κλπ.

Φαίνεται ότι και αυτή η κυβέρνηση όπως και όλες οι προηγούμενες, συνεχίζει να έχει την αμυντική διπλωματία στην κορυφή των κριτηρίων. Οι εξελίξεις στις κορβέτες, δείχνουν ότι μάλλον απέτυχε αυτή η προσέγγιση. Απορρίπτοντας την πολύ καλή Βρετανική πρόταση από νωρίς και αποθαρρύνοντας τους Ολλανδούς μετά, έμειναν στο τραπέζι οι Γάλλοι και οι Ιταλοί. Κάποιοι πίστευαν ότι η Ιταλία θα άλλαζε και εξωτερική πολιτική, υποστηρίζοντας την Ελλάδα έναντι της Τουρκίας, με την οποία διατηρεί προνομιακή σχέση. Και ετοίμαζαν Ελληνο-ιταλική αμυντική συμφωνία στα πρότυπα της Ελληνο-γαλλικής.

Ενώ όλα θα τελείωναν αισίως έως το τέλος του 2022, διέρρευσε ότι χρειάζονταν περαιτέρω διευκρινίσεις και από τους δύο υποψήφιους προμηθευτές. Και ότι κανένας δεν αναλάμβανε ρητές δεσμεύσεις για την Ελληνική συμμετοχή που ικανοποιούσαν την δική μας πλευρά. Αξίζει να σημειώσουμε ότι οι Βρετανοί και οι Ολλανδοί έδειξαν από την αρχή μεγάλη προθυμία για παραγωγή στην Ελλάδα και περαιτέρω μελλοντικές συμπαραγωγές.

Έπειτα ήρθε και ένα καλό μάθημα από την Ιταλία. Η γείτων υπέγραψε με την Λιβυκή κυβέρνηση της Τρίπολης συμφωνίες €8 δις, ενώ η εν λόγω Λιβυκή κυβέρνηση δεν έχει τέτοιο δικαίωμα. Η κυβέρνηση της Τρίπολης είναι υποχείριο της Άγκυρας. Με αυτή την κυβέρνηση συνήψε τις διάφορες συμφωνίες η Τουρκία αμφισβητώντας τα Ελληνικά δικαιώματα στην Ανατολική Μεσόγειο.

Μετά από αυτή την Ιταλική κίνηση, είτε θα μείνουμε με μόνο συνομιλητή την Γαλλία και θα πληρώσουμε σημαντικό οικονομικό κόστος, είτε θα δεχτούμε διπλωματικές απώλειες και θα πάμε με τους Ιταλούς. Ή θα «ξαναβάλουμε στο παιχνίδι» Ολλανδία και Βρετανία, αφήνοντας το ΠΝ χωρίς πλοία για ακόμα μεγαλύτερο χρόνο.

Η χώρα έχει μεγαλύτερη διπλωματική ισχύ όταν επιδιώκει το μέγιστο δυνατό όφελος για τις ΕΔ της και την εγχώρια βιομηχανία. Η ισχύς είναι το καλύτερο επιχείρημα στις διεθνείς σχέσεις. Η μειωμένη ισχύς εκλαμβάνεται ως αδυναμία. Όλοι εκτιμούν και σέβονται αυτούς που είναι άτεγκτοι στην προώθηση των συμφερόντων τους. Ιδιαίτερα οι φίλοι και σύμμαχοι.

Συμπέρασμα

Η Ελλάδα έχει τις δυνατότητες να έχει ισχυρές ένοπλες δυνάμεις που να καλύπτουν πλήρως τις ανάγκες της και να της προσδίδουν πλεονέκτημα.

Για να το πετύχει οφείλει να συμπεριφερθεί ανάλογα με το μέγεθος και την ποιότητα των ΕΔ. Κυρίως όμως οφείλει να αναπτύξει μεγάλη εγχώρια αμυντική βιομηχανία. Αν δεν το κάνει θα παραμείνει σε ακριβές αποσπασματικές προμήθειες, σε μεγάλη εξάρτηση και σε κατώτερη των αναγκών αμυντική ικανότητα.