Οι κραυγές δεν αρμόζουν σε επίδοξο Πρωθυπουργό

Του Γιώργου Σαββίδη

Ο Σύριζα κυβέρνησε πρόσφατα. Ήταν η προηγούμενη κυβέρνηση. Ψηφίστηκε από τους πολίτες το 2015 εν μέσω της μεγαλύτερης οικονομικής κρίσης και ξαναψηφίστηκε την ίδια χρονιά μετά το δημοψήφισμα.  Παρότι πρώτο κόμμα και τις δυο φορές, αναγκάστηκε να συμπράξει με το ακραίο ΑΝΕΛ για να σχηματίσει κυβέρνηση.

Από τις εκλογές του 2012 έως τις εκλογές του 2015, ο Σύριζα αντιπολιτεύθηκε με εξαλλοσύνη. Το πρόγραμμα και η εκστρατεία του αποτελούνταν από ψευδείς υποσχέσεις, υπερβολές, ανυπόστατες κατηγορίες, ύβρεις και πεζοδρόμιο.

Υποσχέθηκε διαγραφή των χρεών (σεισάχθεια), κατάργηση των Μνημονίων «μ’ έναν νόμο κι’ ένα άρθρο», αναφέρθηκε υποτιμητικά στον Γάλλο Πρόεδρο ως «Ολανδρέου», κάλεσε την Καγκελάριο και τον Υπουργό Οικονομικών της Γερμανίας να αποχωρήσουν (αλήθεια, από που;) με το αξέχαστο «go back κυρία Μέρκελ, go back κύριε Σόιμπλε». Αγανακτισμένοι οπαδοί του έκαναν επιθέσεις στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κατά την διάρκεια των στρατιωτικών παρελάσεων στις εθνικές γιορτές και χειροδικούσαν κατά καθηγητών Πανεπιστημίου και βουλευτών από άλλες παρατάξεις. Το πρώτο εξάμηνο του 2015 έφερε την χώρα στα πρόθυρα εξόδου από το Ευρώ. Προκήρυξε δημοψήφισμα κατά του 3^ου Μνημονίου, το οποίο κέρδισε για να ψηφίσει το 3^ο Μνημόνιο αντίθετα με το δημοψήφισμα που υποστήριξε.

Στην διάρκεια της διακυβέρνησης του, ο Σύριζα δεν έκανε τίποτα από όσα υποσχόταν και πρέσβευε πριν τις εκλογές του 2015. Αντίθετα, έκανε τα ακριβώς αντίθετα. Για την περίοδο αυτήν, ο Σύριζα έχει το ελαφρυντικό της απειρίας. Δεν ήξερε. Η «πρώτη φορά αριστερά» δεν είχε κυβερνητική εμπειρία. Ο Αλέξης Τσίπρας ήταν νεαρός και χωρίς προηγούμενη υπουργική ή παρεμφερή θητεία. Οι ψηφοφόροι ήταν αγανακτισμένοι, κουρασμένοι και εξαντλημένοι από την υπερδεκαετή κρίση. Ήταν έτοιμοι να αρπάξουν ότι τους έδινε ελπίδα, έστω και κάλπικη. Επίσης, ούτε οι ψηφοφόροι ήξεραν από αριστερή διακυβέρνηση.

Τώρα όμως δεν ισχύει το «δεν ήξερα» για τον Αλέξη Τσίπρα. Ξέρει και παραξέρει. Τεσσερισήμισι χρόνια είναι υπεραρκετά για εμπειρία.

Οι ψηφοφόροι έμαθαν ότι οι κούφιες υποσχέσεις οδηγούν σε μεγάλες απογοητεύσεις. Είδαν από το 2019 και μετά μια κυβέρνηση και έναν Πρωθυπουργό να χειρίζεται συνεχείς και πολλαπλές κρίσεις. Κορωνοϊό, Τουρκική επιθετικότητα, παγκόσμια κρίση ακρίβειας. Και να τα καταφέρνει καλά. Και επιπλέον είδαν για πρώτη φορά την χώρα να γίνεται σεβαστή στο εξωτερικό και να ενισχύει την διπλωματική της ισχύ σε Ευρώπη, Αμερική και Μέση Ανατολή.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει κάνει πολλά λάθη και θα κάνει κι’ άλλα. Έχει όμως το θάρρος να ζητά συγγνώμη και να προσπαθεί να βρει λύσεις. Έχει και την συνήθεια να μην δίνει υποσχέσεις που δεν τηρεί. Η κυβέρνηση του είναι η μοναδική που έχει υλοποιήσει τις περισσότερες υποσχέσεις που έδωσε πριν εκλεγεί. Και με εντελώς απρόβλεπτες εξωτερικές συνθήκες.

Ο Αλέξης Τσίπρας ως επίδοξος Πρωθυπουργός πρέπει να αξιοποιήσει την εμπειρία που απέκτησε. Δεν μπορεί να μοιράζει υποσχέσεις για όλα. Και οφείλει να δείχνει στοιχειώδη συνέπεια. Αν η Νέα Δημοκρατία πρέπει να διαγράψει την Άννα Ευθυμίου, όπως φωνάζει ο Σύριζα, τότε ας διαγράψει σήμερα την Σουλτάνα Ελευθεριάδου ο Σύριζα. Αν ο Νίκος Παππάς και ο Δημήτρης Παπαγγελόπουλος κατηγορούνται άδικα, ας απολογηθεί για τις κατηγορίες κατά Γεωργιάδη, Σαμαρά, Λοβέρδου, Βενιζέλου κ.ά. Αν υποστηρίζει την εθνική ομοψυχία απέναντι στις απειλές της Τουρκίας, οφείλει να ψηφίζει τους αμυντικούς προϋπολογισμούς και τις αμυντικές συμφωνίες.

Ακόμα, αν ενδιαφέρεται για την ομαλή λειτουργία του πολιτεύματος, ας προσκομίσει στοιχεία για τις παρακολουθήσεις ή να αφήσει την δικαιοσύνη να κάνει την δουλειά της αντί να την χρησιμοποιεί για επικοινωνιακά παιχνίδια.

Ένας πρώην Πρωθυπουργός μπορεί να αξιοποιεί την σοφία του για εποικοδομητική κριτική και αξιόπιστες προτάσεις. Αυτό περιμένουν οι ψηφοφόροι.

Τα άρθρα και τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα Athenian Herald  εκφράζουν τους συγγραφείς τους. Η Athenian Herald δεν φέρει καμία ευθύνη για τις απόψεις που εκφράζονται μέσω της ιστοσελίδας.