Για 100 χρόνια η τουρκία ξαναγράφει την Συνθήκη της Λωζάνης. Η επόμενη έκδοση πρέπει να γραφτεί από την Ελλάδα!

Του Γιώργου Σαββίδη

Η Συνθήκη της Λωζάνης είναι νεκρή. Το 1923 με την Συνθήκη αυτή διευθετήθηκε οριστικά το ζήτημα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Τα σύνορα και οι κτήσεις της, τα δικαιώματα των εθνοτήτων της, η ναυσιπλοΐα των Στενών κλπ. Είχε προηγηθεί κατά μερικούς μήνες η υπογραφή, πάλι στην Λωζάνη, της Συμφωνίας Ανταλλαγής Πληθυσμών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας.

Η Ελλάδα αντιμετώπισε την Συνθήκη της Λωζάνης ως Ιερό Ευαγγέλιο. Πίστεψε και πιστεύει ότι αποτελεί θεμέλιο ειρήνης και συνεργασίας. Την εφάρμοσε και την εφαρμόζει πλήρως και με συνέπεια.

Η Τουρκία ουδέποτε αποδέχτηκε και ουδέποτε εφάρμοσε την Συνθήκη. Από την ημέρα της υπογραφή της ξεκίνησε την συστηματική αναθεώρηση της. Εξαφάνισε τον Ελληνισμό της Κωνσταντινούπολης και της Ανατολικής Θράκης, δεν εφάρμοσε τις διατάξεις για τα Στενά, κατέλαβε την Βόρεια Κύπρο, προσάρτησε την περιοχή της Αλεξανδρέττας στην Συρία, ουδέποτε εφάρμοσε τις διατάξεις για Ίμβρο και Τένεδο οδηγώντας τους Έλληνες κατοίκους τους σε έξοδο, καταστρέφει συστηματικά την παράδοση, την πολιτιστική κληρονομιά και τις περιουσίες των μη Τούρκων, εισβάλλει στο Ιράκ και την Συρία, εξολοθρεύει τους Κούρδους και πολλά άλλα.

Μακάρι η Τουρκία να μετατραπεί σε Ευρωπαϊκή φιλειρηνική χώρα που σέβεται το διεθνές δίκαιο. Θα επέτρεπε στην ίδια και τους γείτονες της να συγκεντρωθούν στην ανάπτυξη και την ευημερία των πληθυσμών τους, αντί να ξοδεύουν χρήματα και ανθρώπινους πόρους σε εξοπλιστικά προγράμματα. Δυστυχώς, αυτή η προοπτική δεν υφίσταται ούτε ως ευσεβής πόθος.

Οι Τούρκοι θέτουν μακροχρόνιους στόχους. Δεν έκρυψαν ποτέ τις προθέσεις τους. Τις ανακοινώνουν και ακολούθως τις υλοποιούν. Σήμερα βρίσκονται σε εξέλιξη: (α) η κατάληψη του μισού Αιγαίου, (β) η κατάληψη των περιοχών της Ανατολικής Μεσογείου που ανήκουν σε Ελλάδα και Κύπρο, (γ) η προσάρτηση της Βόρειας Κύπρου, (δ) η ενοποίηση με το Αζερμπαϊτζάν με κατάληψη Αρμενικών εδαφών, (ε) η κατάληψη της Δυτικής Θράκης, (στ) η κατάληψη εδαφών της Συρίας και του Ιράκ, (ζ) η εξαφάνιση του Οικουμενικού Πατριαρχείου κ.ά.

Στην πραγματικότητα η Συνθήκη της Λωζάνης είναι νεκρή. Δεν ισχύει. Ο κύριος συμβαλλόμενος, η Τουρκία, την έχει καταπατήσει πολλές φορές και έχει ανακοινώσει ήδη και τις επόμενες παραβιάσεις. Την έχει κάνει κουρελόχαρτο. Την ξαναγράφει με δικούς της όρους.

Η Τουρκία δεν σέβεται το διεθνές δίκαιο, ούτε και θα σταματήσει τις διεκδικήσεις. Ιδιαίτερα τώρα που έχει προσθέσει επιπλέον το όραμα της Μεγάλης Δύναμης, του Προστάτη των Μουσουλμάνων και της μελλοντικής Πυρηνικής Δύναμης.

Ας μην εθελοτυφλούμε. Η Τουρκία δεν πρόκειται να σεβαστεί τους κανόνες ούτε να γίνει καλός γείτονας. Θα διεκδικεί και θα αρπάζει μόλις βρίσκει ευκαιρία. Υποκρίνεται όταν πιέζεται και χρησιμοποιεί τις διαπραγματεύσεις για να επιβάλλει τις απόψεις της και να αυξάνει τις διεκδικήσεις της.

Ένας και μοναδικός δρόμος υπάρχει για μακροχρόνια ειρήνη και χωρίς τον φόβο μιας μελλοντικής πυρηνικής Τουρκίας. Να υποστεί η Τουρκία ταπεινωτική και συντριπτική στρατιωτική ήττα. Έτσι θα σταματήσουν οι διεκδικήσεις της και θα δεχτεί ελέγχους που θα εξασφαλίζουν την ειρήνη στην περιοχή και χωρίς πυρηνικά.

Στην επερχόμενη, ήδη ανακοινωθείσα από την ίδια και αναπόφευκτη στρατιωτική σύρραξη, η Τουρκία πρέπει να απωλέσει την στρατιωτική της ισχύ. Να καταστραφεί ο στόλος, η αεροπορία, τα στρατιωτικά αεροδρόμια, οι ναύσταθμοι, τα ραντάρ, οι αντιαεροπορικές εγκαταστάσεις, οι αποθήκες οπλισμού και υλικού, τα εργοστάσια παραγωγής στρατιωτικού οπλισμού και υλικού και άλλες υποδομές. Πρέπει όμως να χάσει και εδάφη στην Ανατολική Θράκη, στα Στενά, την Ίμβρο, την Τένεδο, την Βόρεια Κύπρο, στην περιοχή των Κούρδων και σε άλλες περιοχές. Για να υποχρεωθεί να δεχτεί όρους μακροχρόνιας ειρήνης και σταθερότητας, για να διατηρήσει όλα ή σχεδόν όλα τα εδάφη της.

Έτσι, οι όροι της «Νέας Λωζάνης», της νέας Συνθήκης με την Τουρκία, θα γραφτούν από Έλληνες. Διαφορετικά θα υποστούμε περαιτέρω συρρίκνωση του Ελληνισμού.

Τα άρθρα και τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα Athenian Herald  εκφράζουν τους συγγραφείς τους. Η Athenian Herald δεν φέρει καμία ευθύνη για τις απόψεις που εκφράζονται μέσω της ιστοσελίδας.