Οι οικονομικές πολιτικές του εκλογικού χάρτη στην Κύπρο

Είναι δύσκολη η σύγκριση των προγραμμάτων των υποψηφίων για τις προεδρικές εκλογές της Κύπρου. Όχι γιατί δεν μπορείς να αναζητήσεις τα προγράμματα στο διαδίκτυο, αλλά διότι έχουν πολλές ομοιότητες. Οι υποψήφιοι δεν μπορούν με ευκολία να ποσοτικοποιήσουν ποιοτικές προτάσεις, όπως ο εκσυγχρονισμός του δημόσιου τομέα, η έρευνα και η διατήρηση της ανάπτυξης. Μπορούν όμως να ποσοτικοποιήσουν τον περιορισμό των δημοσίων δαπανών, της ενεργειακής κατανάλωσης και των φορολογικών κινήτρων που εξαγγέλλουν. Γιατί, όμως, δεν το έχουν κάνει όλοι;  Ίσως είναι η εύκολή λύση.

Καταρχάς, συμφωνούν όλοι ότι κάτι πρέπει να γίνει με την ακρίβεια, ότι το χρέος πρέπει να μειωθεί και ότι η οικονομία πρέπει να γίνει ανταγωνιστική. Επίσης, συμφωνούν όλοι ότι οι περισσότεροι αντίπαλοί τους δεν έχουν κοστολογήσει τα προγράμματά τους. Θετικό είναι και ότι όλοι συμφωνούν και στην διατήρηση του σχεδίου RRF, διότι σε αυτό βασίζεται η πλειονότητα των οικονομικών πολιτικών που  προτείνουν. Δεν θα εμμείνουμε όμως στα «καλά».

Παρατηρούμε, λοιπόν, εξαγγελθέντα φορολογικά κίνητρα χωρίς αναφορά στην επίπτωσή τους στον προϋπολογισμό. Τα φορολογικά κίνητρα πρέπει να ποσοτικοποιηθούν, ώστε να γνωρίζει η νεοσχηματισθείσα κυβέρνηση πόσα χρήματα κερδίζει και πόσα χάνει. Μπορεί η αύξηση των φορολογικών κλιμάκων να βοηθήσει την μεσαία τάξη, τι γίνεται όμως στην περίπτωση που η πλειονότητα των νοικοκυριών ανήκουν στις κλίμακες που θα πληρώσουν λιγότερο φόρο; Πως θα αναπληρώσει η νέα κυβέρνηση αυτήν την έλλειψη; Είναι σίγουρη ότι αυτά τα χρήματα θα κατευθυνθούν προς ιδιωτικές επενδύσεις ή προς ιδιωτική κατανάλωση; Και τι γίνεται στην περίπτωση αύξησης του φόρου επί των κερδών; Θα γίνει σταδιακά ή θα αυξηθεί έως το 15% απευθείας; Μήπως αυτή η αύξηση θα μας οδηγήσει στο να χάσει η Κύπρος το συγκριτικό της πλεονέκτημα;

Παρατηρούμε προτάσεις ώστε η Κύπρος να γίνει πιο ανταγωνιστική σε καίριους τομείς, όπως η ενεργειακή μετάβαση και ο τουρισμός, χωρίς ποσοτικοποίηση του κόστους για να φτάσουμε εκεί. Τα εκπαιδευτικά σεμινάρια και προγράμματα που βαρύνουν τον κρατικό υπολογισμό από που θα πληρωθούν; Τα προγράμματα branding του τουριστικού προϊόντος ποιος θα τα αναλάβει και πόσο θα κοστίσουν; Η επιδότηση εγκατάστασης φωτοβολταϊκών πάνελ σε όλες (!) τις οικίες, πόσο θα κοστίσει; Κατανοούμε τη δυναμική που προσφέρει μια τέτοια πρόταση αλλά ας μην ξεχνάμε ότι η Ρώμη δεν χτίστηκε σε μια μέρα…

Παρατηρούμε προτάσεις για τον εκσυγχρονισμό της δημόσιας και ιδιωτικής παιδείας, της σύνδεσης με την αγορά εργασίας, της κατασκευής πανεπιστημιακών νοσοκομείων, του marketing για την προσέλκυση ξένων φοιτητών. Η δαπάνη για την εκπαίδευση ως ποσοστό του ΑΕΠ είναι κοντά στο 6% (στοιχεία Eurostat 2020) και παραμένει πάνω από τον μέσο όρο της Ευρώπης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι προτάσεις θα έχουν όντως αποτέλεσμα εάν το παραγωγικό μοντέλο της χώρας προσαρμοστεί στις ταχέως αναπτυσσόμενες τεχνολογικές εξελίξεις, εξασφαλίζοντας έτσι ροή επενδυτικών κεφαλαίων στην χώρα αλλά και σίγουρο μέλλον για τους νέους.

Δεν επευφημούμε κανέναν υποψήφιο, αλλά όλοι έχουν προτάσεις που θα κάνουν την διαφορά. Η οικονομία, όμως, είναι μία και η πολιτική που θα ακολουθηθεί θα πρέπει να έχει ως στόχο την μη επιβάρυνση των επόμενων γενιών.

Πηγή: Προγράμματα υποψήφιων για τις προεδρικές εκλογές.

Τα άρθρα και τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα Athenian Herald  εκφράζουν τους συγγραφείς τους. Η Athenian Herald δεν φέρει καμία ευθύνη για τις απόψεις που εκφράζονται μέσω της ιστοσελίδας.